Yeah! Donderdag 31 maart is het dan zo ver, de officiele start van de bouw van ons huis, tenminste van het project. Zaten we vijf maanden geleden nog in de stress of het hele project wel door zou gaan en zo ja wanneer., nu zijn ze gewoon begonnen en loopt tot nu toe alles netjes op schema. 31 maart worden we verwacht op de bouwplaats om de officiele start te vieren. En dat zullen we dan ook zeker doen.

Ook is er nog iets grappigs ontstaan omtrend het hele gebeuren, we zijn een soort van gebombardeerd tot ambassadeurs van het project. Het begon met een interview (meer een verkapt verkooppraatje) en foto voor in het krantje van de woningbouwvereniging. Inmiddels staan we op de uitnodiging en heeft ook de projectontwikkelaar gevraagd of ze de info mogen gebruiken. Aandacht is niet ons sterkste punt, maar ach zolang de oudste in het middelpunt staat, is het prima. Hij mag waarschijnlijk zelfs helpen met het slaan van de eerste paal.

En mama.....mama kan haar fantasie steeds meer werkelijkheid gaan maken :)

Na twee weken blogstilte hier weer even een bericht. Geen bewuste blogstilte, het kwam er gewoon niet van. Druk met de voorbereidingen van de verjaardag, die volgende week twee jaar wordt, alles is nu geregeld, dus het feest kan beginnen. Verder ook nog druk met wat dingen voor het huis, als het goed is, is nu alles geregeld.

Verder liep ik nog tegen iets zwaars aan in blogland, wat ik maar niet los kon laten. wat kan het leven soms oneerlijk zijn...ik vind het dan moeilijk om hier onzinnige dingetjes te gaan bloggen die totaal onbelangrijk zijn. Ik weet het, het leven zit nou eenmaal zo in elkaar, maar toch......sommige dingen kun je niet loslaten.

Volgende week dus feest van onze grote vent, ik heb deze uitnodiging gemaakt met als gedachte dat ook de kindjes die hem ontvangen de figuren kunnen benoemen op de plaatjes. En het eendje, ja als je hem ziet, zie je het eendje. Die gaat mee in bed, in bad, in de auto en zelfs mee eten en drinken (inclusief smak- en drinkgeluidjes)

Na 2 weken blogstilte hier weer even een bericht. Geen bewuste blogstilte, het kwam er gewoon niet van. Druk met de voorbereidingen van de verjaardag, hij volgende week 2 jaar wordt, alles is nu geregeld, dus het feest kan beginnen. Verder ook nog druk met wat dingen voor het huis, als het goed is, is nu alles geregeld.

Verder liep ik nog tegen iets zwaars aan in blogland, wat ik maar niet los kon laten. wat kan het leven soms oneerlijk zijn...ik vind het dan moeilijk om hier onzinnige dingetjes te gaan bloggen die totaal onbelangrijk zijn. Ik weet het, het leven zit nou eenmaal zo in elkaar, maar toch......sommige dingen kun je niet loslaten.

Volgende week dus feest van onze grote vent, ik heb deze uitnodiging gemaakt met als gedachte dat ook de kindjes die hem ontvangen de figuren kunnen benoemen op de plaatjes. En het eendje, ja als je hem ziet, zie je het eendje. Die gaat mee in bed, in bad, in de auto en zelfs mee eten en drinken (inclusief smak- en drinkgeluidjes)