De jongens hebben inmiddels hun eerste zomervakantieweek er op zitten, maar gelukkig hebben we er nog vijf te gaan en daar willen we dan ook volledig van genieten. Ik zal de komende weken dan ook geen nieuwe artikelen plaatsen op mijn blog. Met als uitzondering aanstaande zondag de Doelen en Duurzaam van de maand juli natuurlijk. Één van de best gelezen rubrieken en voor mezelf een fijn artikel om alles even op een rijtje te zetten.

Verder zullen er geen nieuwe artikelen verschijnen tot en met september. Ik streef er wel naar om iedere woensdag en zondag een leuk bestaand artikel te delen op social media. En hou ik jullie natuurlijk op de hoogte over ons dagelijks wel en wee via de stories. Dus wil je niks missen volg ons dan via de volgende kanalen:

Instagram => https://www.instagram.com/taxx_life_blog

Facebook => https://www.facebook.com/taxxlifeblog

Snapchat => https://www.snapchat.com/add/mirandatax

Youtube => https://www.youtube.com/channel/UC0ZnpPSx4BvjxH-v97BmBZg

Pinterest => https://nl.pinterest.com/TaxxLifeBlog

Dan rest mij alleen nog om jullie allemaal een hele fijne vakantie toe te wensen, geniet van alle mooie kleine dingen en de naasten om je heen. Hopelijk tot september met weer allemaal nieuwe, leuke en inspirerende artikelen.

Na het ontbijt lopen we met zijn vijven naar school om te starten aan de laatste school week. Daarna door naar de sportschool en aan het huishouden. En ik maak sinds lange tijd weer eens een smoothiebowl. We hadden al veel fruit in huis en van het weekend kochten we weer een partij aardbeien, dus mag best wat van op. Hetgeen dat overblijft van de smoothiebowl gebruik ik om ijsjes te maken.


Tussen één en drie werk ik mooi mijn To-Do-lijstje weg en 's middags brengen we het laatste bezoek aan de fysio voor de vakantie.

Lees ook: Het weekoverzicht van vorige week.

Dinsdag
Vandaag aan de arbeid en naar school. Er staat iets heel bijzonders op het programma. Ik ben er ook best een beetje zenuwachtig voor, maar hopelijk wordt het leuk.


Zodra ik thuis kom uit mijn werk ga ik gelijk aan de slag en de hele avond ben ik druk met het projectje. Veel te laat naar bed en tot mijn verbazing lees ik in bed echter slecht nieuws omtrent dit hele project. Ik kan wel janken en dat is nog zacht uitgedrukt. Ik wil er verder niet over uit wijden, maar wat voel ik me genaaid.

Woensdag
Met een FML-gevoel wordt ik wakker, nou ja wakker heb ik überhaupt wel geslapen? Back to normal life en vandaag niet gelijk sporten. Gewoon lekker een ochtendje thuis. Ik hang de was buiten en pak de bovenverdieping aan.

's Middags de laatste gymles en dan ook daar van lekker zes weken vakantie. Daarna naar huis en er wordt lekker gespeeld door de jongens.


Donderdag
Vandaag naar school en aan de arbeid. Ik blaas mijn stoom af bij mijn bazin over het 'projectje' en vanaf nu proberen er iets moois van te maken. Eenmaal thuis pakken de oudste en ik nog even de ingang van onze tuin aan en ik ga dus verder met het project.


Vrijdag
Vandaag aan de arbeid en Martijn is lekker thuis. De jongens hoeven maar een half dagje en dan vakantie. Er gaan spelletjes, onesies en juffencadeaus mee.


Op het werk laat ik mijn eerste opzetje van het projectje zien verder een relaxte werkdag zo voor het weekend. Na het eten rijden we nog even langs de kersenboogaard voor lekkere kersen en de eerste pruimen.

Zaterdag
Vandaag echt een lanterfantdagje, het weer is wat minder, dus over het algemeen zijn we lekker binnen. We pakken de 'knutsel'-deur aan en hangen de nieuwe en belangrijke werkjes weer terug. Ook plak ik alle verjaardagskaarten en uitnodigingen van het afgelopen schooljaar in de plakboeken.


Martijn vertrekt rond een middaguur naar België en de jongens zoeken een leuke film uit op Netflix. Gelukkig komt de zon nog te voorschijn en wordt er ook nog even buiten gespeeld. 's Avonds is er een soort event van Fortnite. Ik ben er nog niet helemaal over uit van wat ik nou van dit spel moet vinden, maar 'het event' vind ik dan wel weer grappig. En ik begrijp dat de jongens het geweldig vinden. Ik probeer de laatste hand te leggen aan het project, misschien is er dan toch licht aan het eind van de tunnel.


Zondag
Vandaag ook niks op de planning. Mijn rondje hardlopen gaat helaas niet door, maar goed het was toch al niet mijn week, dus dit kan er ook nog wel bij. Het leven van een moeder gaat nu eenmaal niet altijd over rozen. 's Middags fietsen we naar de Lek om daar langs de waterkant te spelen.


Om vier uur gaan de jongens en ik op Pokémonpad. Het is namelijk weer zo een speciale dag en omdat het weer mee zit en we vieren dat het vakantie is gaan we op pad. Uiteindelijk lopen de jongste en ik deze middag gewoon zeven kilometer op onze teenslippers achter die stomme Pokémon aan. ;)


En zo sluiten we de laatste week voor de zomervakantie af. Op persoonlijk vlak niet mijn beste week, maar voor de jongens natuurlijk een super fijne week, want zij kregen zomervakantie. Dit was voorlopig het laatste weekoverzicht, we gaan nu zes weken zomervakantie vieren en hopelijk lezen jullie in september weer gezellig mee. Bedankt voor het lezen en ik wens jullie een hele fijne vakantie!

Achterbuurt

Met enige bewondering lees ik wekelijks het dagboek van mijn achterbuurvrouw. Met haar medeweten, overigens. Ze vermomt het namelijk als blog, waarin wij als achterbuurtjes soms een bijrol mogen vervullen. ‘Waar haalt ze toch de tijd en (vooral) de discipline vandaan?’, vraag ik me af. Ik houd van schrijven, maar ik ben tegenwoordig allang blij als ik zittend m’n koffie kan drinken. Bovendien hield ik het al nooit langer dan drie dagen vol om een dagboek bij te houden, dus een wekelijkse blog zou bij mij een bijzonder kort leven leiden. Toch raakte ik al lezend geïnspireerd om een klein stukje in het dagboek van mijn buurvrouw te schrijven. Want we lezen wekelijks de belevenissen van onze buren, maar hoe kijken wij dan eigenlijk vanuit de achterbuurt (letterlijk) tegen hen aan?


Toen we acht jaar geleden met z’n allen in de nieuwgebouwde buurt kwamen wonen, kenden we elkaar nog helemaal niet, maar al gauw legden onze oudste zoons het eerste contact. Sindsdien hebben we genoeg met elkaar meegemaakt om…. ja…. een jaar aan blogs mee te vullen. Want al denkend over mijn optreden als gastblogger, bleek het nog lastig om in een paar woorden te vertellen wat Martijn, Miranda en de jongens inmiddels voor ons betekenen. Zoals gezegd: het eerste contact werd door onze oudste jongens gelegd. Veilig in elkaars tuin en op het plein groeide een vriendschap die met botsingen en knuffels steeds hechter werd. Twee gevoelige types die elkaar snappen, en daar weinig woorden voor nodig hebben. ‘De kleintjes’ noemen elkaar ‘Buurman en Buurman’; gemoedelijk en als echte maatjes spelen ze haast dagelijks met elkaar. De oversteek van de ene naar de andere tuin wordt zo vaak gemaakt, dat zelfs de katten soms niet helemaal meer snappen wie nou precies waar woont. In de vakanties kloppen die van ons bij de overkant aan als ze honger krijgen en ouwe Snoes kwam dankbaar stiekem bij ons ontbijten alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. (Hij was daarmee bijzonder genoeg ook de enige kat die gedoogd werd.)


Hoe beschrijf je in één blog acht jaar achterbuurt? Even snel op elkaars jongens letten als je een boodschap moet doen, gekke recepten uitwisselen en voor elkaar testen, samen Marie Kondo bewonderen èn heel stom vinden, forellen, appeltaarten, kinderen, katten, klagen, stoom afblazen, een wijntje, een biertje, lief, leed… Er gebeurt veel in zo weinig tijd, teveel om in een blogje uit te leggen, maar één ding is zeker: wij hebben een goeie buur. Zonder dat we op elkaars lip zitten, weten we dat we altijd bij onze achterburen terecht kunnen, en zij bij ons. Ik weet nu dat het schrijven over je gezin minstens zo leuk als het lezen van de verhalen. Ik snap dus ook wel waarom de buurvrouw zo trouw haar digitale dagboek bijhoudt. Het is een prachtig document om van je af te schrijven wat je bezig houdt en wat waardevol voor later vooral! Vanuit de achterbuurt voegen we daar graag een boodschap aan toe: dank jullie voor jullie vriendschap, en meer. En natuurlijk: blijf vooral schrijven Miranda, want we lezen je dagboek graag!

Dank je wel voor dit mooie verhaal, ik zie het als een compliment voor mijn blog. Het geeft mij energie om door te gaan en hopelijk mensen te inspireren om tevreden te zijn met wat ze hebben en te genieten van de kleine mooie dingen in het leven.

Maandag
Vandaag aan de arbeid, de jongens blijven over en oma past nog een uurtje op na school. 's Avonds mag ik een mooie bestelling maken voor mijn webshop. Toch leuk als je na een lange stage uit thuis komt uit Peru met deze slinger voor het raam. Ik vind het echt leuk als mensen die ik niet ken bestellingen in mijn webshop doen met dit soort verhalen erbij.


Lees ook: Het weekoverzicht van vorige week!

Dinsdag
Vandaag vertrekt Martijn voor zijn werk naar Hongarije. Om daar mee te mogen werken aan een uniek samenwerkingsproject tussen de TU Delft en een universiteit in Hongarije. De internationale teams met studenten moeten een huis ontwerpen, bouwen en exploiteren, dat moet voldoen aan de hoogste normen van duurzaamheid en circulariteit. Martijn en zijn collega's hebben daarin een ondersteunende en adviserende rol.

's Avonds kiezen de jongens en ik voor de makkelijke weg en eten we met opa en oma mee. Nu Martijn toch weg is pak ik gelijk wat achterstallige klusjes aan. Op de één op andere manier gaat dat altijd beter als Martijn er niet is. Het is psychisch ik weet het, maar het werkt we. Ik doe onder andere mijn BTW-aangifte voor het tweede kwartaal.


Woensdag
Vandaag lekker vrij en helaas wordt op het laatste moment de bootcamp afgezegd. Ik besluit om even een uurtje naar de sportschool te gaan en daarna lekker thuis aan de gang. Om twaalf uur krijgen de jongens hun eindrapport mee naar huis. Ze hebben beiden een heel goed rapport en ben heel erg trots op hen.

De jongste heeft 's middags een kinderfeestje, dus na de gym zijn de oudste en ik lekker met zijn tweetjes. Wijbrengen een bezoekje aan de bibliotheek en door het slechte weer mag hij lekker lang gamen. Ook wel eens fijn zo een middagje lekker keutelen in en om het huis.

De jongste is pas laat thuis van het kinderfeestje, maar heeft een geweldige middag gehad. Na een lange middag op de boerderij lekker in bad en naar bed.


Donderdag
Vandaag weer aan de arbeid en naar school. Helaas verloopt de dag iets anders dan geplant, opa en oma zouden oppassen maar hun hond is dermate ziek dat ze langs de dierenarts gaan. Mijn moeder past op en helaas loopt het niet goed af met de hond van opa en oma. Ook van hem moeten we helaas afscheid nemen en ook voor de jongens niet leuk.


Helemaal omdat Snoes eigenlijk het eerste dier is waar ze afscheid van hebben genomen en dat is pas zo kort geleden allemaal. Dan is dit toch wel heftig.

's Avond werk ik nog even aan een leuke bestelling die ik vandaag binnen kreeg via de app, dan kan ik hem morgen gelijk afleveren.


Vrijdag
Ik heb lekker weekend en als het goed is komt Martijn vanavond weer thuis. De jongens naar school en ik ga nog even drie kwartier sporten voor dat ik een afspraak heb bij de tandarts. De halfjaarlijkse controle en gelukkig slaag ik met vlag en wimpel. Alleen raadt ze me wel aan om een keer naar de mondhygiënist te gaan en dat vind ik niet zo fijn. Iemand ervaring?

De rest van de dag is het eigenlijk slecht weer. De jongste en ik brengen het vuilnis weg. Ik heb nog een gesprek op school en de jongens draaien allebei nog een lesje tennis mee. Ze doen dit al een paar weekjes en na de vakantie gaan ze een serie proeflessen nemen. Ik ben heel benieuwd.


Zaterdag
Vandaag twee feestjes op het programma, dus we beginnen de dag rustig aan. Nou ja rustig; ik loop zeven kilometer hard. Verder rommelen we een beetje in en om het huis. Kijk even naar deze zonnebloemen in onze tuin! Ze zijn zomaar opgekomen waarschijnlijk door de zaden van vorige jaar. Maar wat zijn ze groot geworden, niet normaal zulke joekels.


Om twee uur vertrekken we naar het eerste verjaardagsfeestje en rond half vijf ruilen we de auto om voor de fiets en gaan we naar het andere feestje. Wat zoals altijd weer super gezellig en verzorgd is. Veel en veel te laat fietsen we weer naar huis.


Zondag
Even rustig wakker worden na zo een gezellig avondje. Het is toch weer even bijkomen na zo een avondje ;) Na de lunch lopen we nog de stad in, in verband met Culemborg Bijvoorbeeld. Er is van alles te doen, zoals een braderie en een kleine kermis.


Daarna weer lekker naar huis en we chillen nog wat. Er komen nog wat vrienden langs en ook s'avonds doen we niet veel meer. O ja ik krijg wel een eureka momentje wat betreft de covers (of omslagen) voor de hoogtepunten op Instagram. Ik ben dan ook apetrots op mijn eigen ontwerpen. En het staat ook nog eens heel mooi.


Mocht je vragen hebben of hulp kunnen gebruiken omtrent deze covers voor de hoogtepunten, vragen staat altijd vrij en ik help je graag. Natuurlijk is het weer veel te laat geworden omdat ik zo lekker aan het werken was met mijn Instagramprofiel. Dus vroeg naar bed zat er niet in, ook al kon ik het goed gebruiken.

En dat was het weer voor deze week. Volgende week hebben we de laatste schoolweek, wat inhoudt dat ook voorlopig het laatste weekoverzicht zal verschijnen. Bedankt voor het lezen en tot volgende week!

Persoonlijk

•  Fysieke Gezondheid;  door het kamperen en alle feestjes schoot het sporten en gezond eten er behoorlijk bij in. Dikke fail dus deze maand. Ik liep wel 25,5 kilometer hard, en dat valt me nog mee omdat ik twee weken skipte. Ik zette gemiddeld 8338 stappen per dag; het is me gewoon gelukt om boven die 8000 stappen gemiddeld per dag te komen. Waarschijnlijk door al die feestjes ;)
• Mentale Gezondheid; gaat redelijk goed. Beetje mijn rust gevonden, maar ook wel wat onzekerheden de afgelopen maand.
• Werk; lekker druk geweest in juni. Hier en daar een klein projectje en helaas na 15 jaar afscheid moeten nemen van een klant. Raakt niet direct mijn job, maar je gaat er wel in mee.
• Minimaliseren; dramatisch. Het huis blijft een bende. Ook al zit het al wel een beetje in mijn routine om af en toe wat dingen uit te zoeken. Het blijft gewoon een rommeltje en dat vind ik niet prettig.

Taxx Lifestyle/Blog

• Bestellingen; deze maand verkocht ik deze slinger waar ik weinig werk aan had ;) En ik maakte iets heel nieuws; ik mocht voor iemand 40 avondvierdaagse traktaties maken. En aan de hand daarvan nog een mini-bestelling van vijf.  Met de traktaties wil ik meer gaan doen, dus hopelijk later meer in mijn webshop .
• Unieke Bezoekers; deze maand bezochten 1447 unieke bezoekers mijn blog. Weer bijna 1500, maar ik zou toch nog wel streven naar wat meer groei. Hopelijk gaat mijn SEO-training me wat meer bezoekers opleveren.
• Totale Omzet; de grote bestelling met de avondvierdaagse traktatie gaf me een mooie omzet deze maand.

Financieel

• Sparen; spaardoelen behaald en Martijn zijn vakantiegeld volledig gestort in de vakantiespaarpot. Uit dit spaarpotje betaalden we de nieuwe tent die we nog even snel aanschaften voor het kamperen. Dat is dan toch wel fijn dat je een flink bedrag gereserveerd hebt voor de een bepaald doel. We stortten ook nog eens 250 euro op de spaarrekening die ik veilig stelde van onze inleg van ons Bitcoin-avontuur. En als klap op de vuurpijl behaalden we ook nog eens een magische grens qua bedrag. Nog niet de 40K die op mijn visionboard stond, maar zeker een mooi bedrag.
• Bitcoin; vorige week verscheen het artikel over ons avontuur in Cryptoland. Ik vind het toch wel leuk om dit avontuur hier te benoemen. We hebben op dit moment 0.09 BTC in ons bezit. We hebben ooit 500 euro ingelegd, daar hebben we inmiddels 250 euro van gecasht. Dus in de praktijk kun je zeggen dat we voor die 0.09 BTC 250 euro hebben betaald en dat deze nu (1 juli 2019) een waarde heeft van 900,87 euro. Nog steeds een prima rendement ;) DISCLAIMER: Koop geen Bitcoins met geld wat je niet kan missen, hou altijd een buffer aan van een half jaar vaste lasten!
• Boodschappenbudget; deze maand gaven we € 483,95 uit aan boodschappen. Dit is netjes binnen budget en ik heb zelfs de 50 euro inleg voor de boodschappen tijden het kamperen mee geteld. Zeer tevreden dus. Het BBQ-feestje heb ik er buiten gelaten ;)
• Tweedehandsverkoop; deze maand alleen maar verkocht op de jaarlijks terugkerende rommelmarkt het Pieterplaatsje. Ik verkocht daar voor € 41,20, daar moet dan nog wel €17 euro kraamkosten vanaf. Met alle eurootjes en 50 centjes waarvoor ik die dag verkocht, dik tevreden. 
• Euroclix; deze maand verzamelden we 895 euroclix, dat is de helft minder dan vorige maand, maar dat was ook te verwachten. In totaal zitten we nu op 18.731 clix en de vraag is of het in september lukt om de uitbetaling van € 325 te bewerkstelligen.

Energieverbruik

• Energie- en gasverbruik prima deze maand. Het iets hogere waterverbruik is natuurlijk te wijten aan de zwembaden die werden gevuld tijdens de hoge temperaturen.

Maandag
Vandaag mijn parttime dag, lekker thuis ook al heb ik weer genoeg te doen. De jongens kregen gisteren deze mooie bandjes van opa en oma. Ze zijn er heel blij mee en moeten om naar school.


Ik fiets naar de sportschool en doe wat boodschapjes. Hang een wasje buiten, zeem de ramen zo dat ik vanmiddag lekker wat voor mezelf kan doen (lees mezelf als blog en webshop). 's Middags gaan de jongens op de fiets naar school, zodat we daarna lekker met de fiets naar de Fysio kunnen. Ik kijk er naar uit, echt een klein geluksmomentje.

Lees ook: Het weekoverzicht van vorige week!

Als ik ze om drie uur ophaal zijn de plannen gewijzigd. De jongste gaat met een vriendje mee en ik fiets met de oudste als nog naar de fysio. Op de terug weg halen we een ijsje om even de tijd te overbruggen tot wij de jongste op kunnen halen. We doen dit bij een cafetaria waar ik vroeger in mijn jeugd heel veel kwam, zeg maar rustig dagelijks ;) Grappig of de tijd heeft stil gestaan. Daarna de jongste weer ophalen en lekker naar huis.

's Avonds geeft de jongste de planten water met het water uit het zwembad. We laten deze nog even een paar dagen staan, zodat we het water kunnen gebruiken om de planten water te geven. Goed bezig en de Vitens zal trots op ons zijn.


Dinsdag
Vandaag weer aan de arbeid en naar school. Oma past op en de jongste komt met iets heel leuks thuis uit school. Hij heeft een happertje gemaakt. Kennen jullie ze nog? Super enthousiast is hij en hij maakt er nog één thuis. De hele avond zijn we in de ban van de happertjes.


Woensdag
Vandaag is het juffendag, de zelfgemaakte recepten worden om half negen verzameld en alle juffen en meesters krijgen er een mooie gepersonaliseerde schort bij.


Ik fiets door naar de Bootcamp waar we weer lekker worden afgemat.


De rest van de dag de normale gang van zaken; gymmen en lekker spelen met vriendjes en vriendinnetjes in de wijk. Martijn, die toevallig thuis werkt, en ik gaan nog even wat aanbiedingen af voor het kamperen. Zouden we er dit jaar dan echt aan geloven om een week met de tent er op uit te gaan?

Als ik 's avonds op bed lig gaat het helemaal mis met Snoes. Echt heel zielig alles komt er op alle manieren uit, dit is niet goed. Voor de zekerheid zet ik hem even in de tuin en maak de boel schoon in huis. Het gevoel dat het echt bijna afgelopen is komt nu wel heel dichtbij nu.

Donderdag
Na een roerig nachtje met Snoezepoes, laat ik de jongens hem toch nog even een extra dikke knuffel geven en bereidt ze vast voor. Diep in mijn hart hoop ik echt dat hij vandaag een plekje zoekt om er tussen uit te piepen. Hij is oud en na vannacht echt een hoopje ellende.


Ik maak een afspraak bij de dierenarts voor eind van de middag en de achterbuurvrouw is zo lief om om de twee uur even een kijkje te nemen bij hem. Dat is wel fijn om even een update te krijgen, al veranderd er weinig in zijn toestand.

Op mijn werk is het een lekker dagje, al spookt het gevoel van Snoes door mijn hoofd. Wel word ik verrast door twee grappige dingen van mijn collega die er vandaag niet is. De Captain Morgan kwamen we tegen op het festival van afgelopen weekend en hadden er beiden nog nooit van gehoord. Nou het bestaat dus echt;) En ik kwam de leuke teksten tegen op een klad blaadje van haar, zo mooi.


Martijn is eerder thuis uit zijn werk en stuurt mij een foto met Snoes op zijn schoot. Het is een hoopje ellende. Ik haal de jongste bij een vriendje op uit mijn werk en vertel hem dat we om vijf uur een afspraak hebben bij de de dierenarts. En dat de kans groot is dat hij niet meer mee terug komt.  Tranen met tuiten, maar hij wil graag mee.


In de tuin nemen we samen met de achterbuurtjes afscheid van Snoes. Martijn, de jongste en Snoes vertrekken naar de dierenarts om helaas zonder hem terug te keren.

Vrijdag 
Het is allemaal nog een beetje onwerkelijk zo zonder Snoes. Sam is ook heel onrustig geweest vannacht en is tijdens het ontbijt veel meer in de buurt bij ons dan normaal. Ik ga vandaag een dagje aan de arbeid, de jongens naar school en Martijn is thuis.

Op mijn werk word ik (weer) verrast door mijn collega; een lieve kaart en een klein cadeautje in verband met het overlijden van Snoes. Zo lief!


Verder is het een lekker werkdagje met nog een fijne verrassing, mijn niet heus. Op de één of andere manier is er geen verbinding met met de server, dus alles ligt letterlijk plat. Het blijkt zelfs een landelijk probleem te zijn, maar gelukkig redelijk snel opgelost. En met zijn alleen krijgen we als nog alles op tijd af.

Het is raar om thuis te komen zonder Snoes, hij wordt echt door iedereen erg gemist. We eten lekker zelfgemaakt pizza en 's avonds schrijf ik een eerbetoon aan Snoes voor op mijn blog.


Zaterdag
We starten rustig op en hebben lekker geen plannen vandaag. Nou ja wel wat plannen, maar geen echte verplichtingen en dat is fijn. Om één uur brengen wij de oudste naar een kinderfeestje en toevallig gaat de jongste bij een vriendje spelen.  Wij rijden met zijn tweetjes naar de plaatselijke keukenboer om nog even wat inspiratie op te doen voor de keuken.


We dachten daar dat we er wel uit waren. maar helaas als we thuis komen slaat de twijfel weer toe. En besluiten we toch niet doen wat we daar hebben besloten. Goed bezig maar niet heus.

Zondag
Ik start de dag met vijf kilometer hardlopen, snel douchen en daarna ga ik gezellig met de oudste naar Utrecht. Hij heeft een aantal dingen nodig, dus we gaan even gezellig winkelen. En hij vind het nog leuk ook, of we het niet vaker kunnen doen. Natuurlijk schatje ;)


We lopen ook nog even naar buiten bij Hoog Catharijne waar deze reusachtige plastic walvis in de gracht staat. Dit is om aandacht te vragen voor de plastic soep, de walvis is dan ook gemaakt van plastic gevonden in de oceanen.

Eind van de middag kijken we eerst de finale van de rolstoelbasketbalsters voor het Europees kampioenschap. De dames winnen gewoon en zijn Europees Kampioen! Daarna door naar de Oranje Leeuwinnen. De lekkere borrel als avondmaaltijd maakt het helemaal compleet.


Ik kan de wedstrijd niet helemaal afkijken want ik ga voor de verandering weer eens condoleren bij een collega. In de auto hoor ik het al snel 1-0 worden en daarna 2-0. Heel erg jammer, ze hadden het zo verdiend.

En dat was het weer voor deze week, een week waarin het verdriet om het verlies van Snoes overheerste. Bedankt voor het lezen en tot volgende week. Nog twee weekoverzichten en dan is het zes weken zomerstop.

In 2003 kochten Martijn en ik ons eerste huisje op een idyllisch plekje in Culemborg. Van onze vrienden kregen we Snoes als verjaardagcadeau. Ik zou nooit vergeten dat we Snoes met zijn drieën gingen op halen op de boerderij. Samen met zijn broertjes en zusjes net uit de juspan gevist.  Op slag verliefd.


Daar gingen we met een klein humpie naar huis, een nieuw familielid was geboren. Hij ging met ons mee spelen bij de ronde haven, mee vissen en beleefden we ook minder leuke dingen.


In 2006 vertrokken we naar ons jaren '30 huis, we bivakkeerden daar op de slaapkamer om de rest van het huis om te toveren naar ons paleis. Hij maakte het allemaal mee en vond het prima. Toen de verbouwing na anderhalf jaar klaar was kwam Sam in ons leven. Via de zus van een andere vriendin kreeg Snoes er een poezenzusje bij.


Twee jaar later werd de oudste geboren, een mensenbaby in huis. Tijdens de zwangerschap leerden we hem dat hij niet meer bij ons mocht slapen. Na een paar nachtjes krabben aan de deur, accepteerden hij het. En toen de oudste er eenmaal was, was het helemaal goed. Altijd in de buurt, maar op de momenten dat het niet mocht of kon nam hij afstand.

Eind 2010 besloten we om te gaan switchen van ons jaren '30 paleisje naar nieuwbouw. We verkochten ons droompaleis en huurden voor een jaar een tijdelijk huis. Daar kon Snoes lastig wennen, hij liep regelmatig terug naar ons oude huis.

Opa's, oma's, tantes, iedereen die Snoes kende haalde hem op (niet altijd zonder kleerscheuren) om hem weer veilig thuis te brengen. Vaak haalden we hem zelf op in de fietsmand. Hoe zou dat gaan als we straks definitief naar ons nieuwe huis gaan, dat hemelsbreed nog dichter bij ons oude huis ligt!?

Eind 2011 verhuisden we naar ons nieuwe huis en ineens was er weer rust. Of hij het aanvoelde dat dit onze bestemming was. Geen één keer terug gelopen naar ons oude huis. Terwijl als hij met ons in de speeltuin ging spelen, hij toch wel heel dicht bij ons oude droompaleisje was.


Maart 2012 werd de jongste geboren, vanaf de eerste dag dikke matties. Onafscheidelijk die twee; waar de jongste was, was Snoes. Ook op latere leeftijd bleven ze dikke vrienden, soms piepte Snoes even als hij te ver ging, maar vijf minuten later zochten ze elkaar weer op.


Het laatste jaar werd Snoes oud en steeds magerder. Er waren periodes dat we dachten; 'die haalt het eind van de week niet'. Maar toch knapte hij weer op en bleef hij bij ons. Afgelopen woensdag op donderdagnacht ging het helemaal mis. Ik ben in mijn pyjama met hem in de tuin gaan zitten omdat hij niks meer binnen kon houden. Te zielig voor woorden en voor mij een teken dat het echt klaar was.

's Ochtends heb ik de jongens voorzichtig uitgelegd wat er gebeurd was en wat ze konden verwachten vandaag. Voor dat we naar school gingen adviseerde ik ze om nog een laatste knuffel te geven voor het geval dat. Met de stiekeme hoop dat hij er vandaag zelf tussen uit zou piepen.


Snoes heeft de hele dag op de stoel gelegen en de achterbuurvrouw, waar Snoes kind aan huis was, nam af en toe een kijkje terwijl wij aan het werk waren. Hij heeft de stoel niet verlaten en om vijf uur hadden we een afspraak bij de dierenarts. Voor de jongste en mij 'de afspraak'. Martijn had nog de stille hoop dat het een griepje was.

Martijn en de jongste vertrokken samen met Snoes naar de dierenarts. Samen met de achterbuurtjes namen wij als thuisblijvers afscheid. Het bleek niet alleen de ouderdom alleen te zijn, hij bleek ook nog eens een flinke tumor in zijn darmen te hebben. Dus ook voor Martijn de bevestiging dat het echt klaar was. Zonder Snoes keerden ze huiswaarts.

Het is nu zaterdagavond en we zijn twee hele dagen verder. Ik besef nu pas dat Snoes gewoon altijd bij ons was. Als we thuis kwamen zat hij buiten op ons te wachten, hij zat altijd bij ons op de bank, hij sliep bij ons en als je twee minuten buiten zat dan zat hij bij je op schoot. En dat is nu weg, het is echt leeg en kaal in huis net als ons hart.

Lieve Snoes, je bent de liefste poes die we ooit hebben gekend. Je was echt een onderdeel van ons gezin,  een allemansvriend en zeer geliefd in de buurt. Bedankt voor alle mooie jaren, we zullen je nooit vergeten.