Nadat we drie dagen terug waren van onze heerlijk chill-vakantie in België, pakten we onze spullen weer in en vertrokken we voor drie dagen naar Scheveningen. Iets waar manlief en ik echt naar uitkeken, maar er niet zeker van waren hoe de jongens het zouden vinden. Gelukkig was die twijfel snel weg.

De planning was om voor ons weekje België een weekend naar de Belgische kust te gaan. Dit hadden we bewust nog niet geboekt omdat we niet wisten wat tante Coroon ging doen. Toen we uiteindelijk gevaccineerd en getest moesten worden besloten we dit aan de wilgen te hangen en alleen naar de Ardennen te rijden en weer terug.

Omdat het toch wel kriebelde en we niet alleen een camping met zwemparadijs als vakantieherinnering wilden hebben, boekten we twee nachtjes in het Badhotel in Scheveningen. Dit hotel ligt aan de Gevers Deynootweg, deze weg loopt parallel aan de boulevard. Dit uitje was ook gelijk te combineren met een bezoekje aan het LEGO Discovery Centre, waar ik al een tijdje naar toe wilde met de jongste. 

Na dat de was van België was weggewerkt, pakten we onze koffers weer in reden we eind van de ochtend richting Scheveningen. In de stad Den Haag werden de jongens al helemaal blij en genoten ze van de statige herenhuizen waar we langs reden. Zouden ze dan toch mijn affiniteit met huizen hebben geërfd!?

We konden de auto gemakkelijk parkeren bij het hotel, alvast inchecken en gelijk door wandelen naar het strand. De jongens wisten letterlijk niet wat ze zagen, geweldig hoe enthousiast ze hier op reageerden. Net of ze er nog nooit waren geweest. Waarschijnlijk is het de leeftijd, dat het toendertijd minder indruk maakte.

Vanaf het punt waar we het strand op kwamen tot aan de pier deden we ongeveer één uur. Bij een normaal tempo is het zeven minuten lopen, maar de jongens waren zo onder de indruk van de zee en zijn golven dat er alleen maar werd gespeeld. Voor manlief en mij was het nu al geslaagd, eigenlijk konden we alweer naar huis ;)

Strak langs de pier liepen we de boulevard op, waar de jongste werd gefascineerd door een treintje; 'Oh mam mogen we daar mee mee'. 'Tuurlijk schat!' en zo geschiedden. Een spontane rondrit over de boulevard, langs de havens en weer terug langs ons hotel om net voor het zwarte pad weer de Boulevard op te rijden. Voor ons alle vier super leuk.

Na de rondrit gingen we even terug naar het hotel, waar we onze spulletjes installeerden, sommige van ons een droge broek aantrokken en weer vertrokken richting de boulevard. Waar we toevallig nog wat bekenden tegenkwamen die hetzelfde idee hadden als ons ;) Daarna vervolgden we onze weg naar de pier voor een ritje in het reuzenrad. Echt een enorm ding met een fantastisch uitzicht over de zee en Scheveningen. 

We sloten deze dag af met een heerlijke maaltijd bij een gezellige strandtent. Helaas geen mooie zonsondergang met wel een super geslaagde eerste dag!

LEGOLAND Discovery Centre

De volgende ochtend melden de jongste en ik ons al vroeg bij het LEGOLAND Discovery Centre. Manlief en de oudste chillen nog even op de hotelkamer en verkennen de andere kant van Scheveningen. Wij worden verrast door een prachtige miniatuurstad van LEGO waarin Scheveningen en Den Haag zijn nagebouwd. 

Verder kun je er heel veel bouwen, is er een leuke 4D-film en is er een geweldige attractie. De tijdvakken tijdens Corona zijn tweeënhalf uur en dat is ook voldoende. Uiteindelijk hebben we het makkelijk volgemaakt, maar mocht je hier ooit 'een dagje' heen willen, hou er dan rekening mee dat een halve dag echt genoeg is. Maar zeker wel een dikke aanrader tot de leeftijd van een jaar of tien.

Ons gezin herenigt zich weer op het strand en de jongens zijn toch echt van plan om een duik in de zee te nemen. Ondanks de bewolking en een temperatuur van zeventien graden. Bikkels zijn het, want ze doen het maar mooi! 

Na een warme douche en uitgebreide baddersessie in het hotel (het voelt zo luxe dat je gewoon een hotelkamer bij de hand hebt)  kiezen we tegen het einde van de middag voor een hele late lunch/diner bij de geweldige strandtent Oceans. Dit is echt een dikke aanrader, want je kunt er zowel binnen als buiten zitten en is echt van een hoog niveau. Iedereen kiest zijn eigen favoriete gerecht(en) en we smullen van alle het lekkers wat ons wordt aangeboden.

De volgende ochtend ontbijten we in het hotel met een heerlijk uitgebreid buffetontbijt. Daarna pakken we onze spullen en nemen we nog even afscheid van het strand. Een geslaagd weekend waarvan ik niet had durven dromen dat de jongens het zo geweldig zouden vinden. 

Het afscheid nemen voelde letterlijk als afscheid van iets moois en een nieuwe droom is ontstaan voor ons alle vier. In het voorjaar weer lekker terug en misschien wel in dit hotel. Echt een droom en misschien wel een spaarpotje waard ;)

Afgelopen weken werd ik geïnspireerd door mijn eigen stadsgenoten. BNNVARA volgden namelijk in hun serie 'Typisch', bewoners van de wijk EVA Lanxmeer in Culemborg. Een mooie duurzame wijk die eind jaren negentig is ontstaan; ‘wereldberoemd, maar geniet in eigen land amper bekendheid’.

Het programma begon gelijk goed; een shot op het oude huis van mijn oudoom. Ik kan mij herinneren dat wij daar altijd onze fiets neer zetten als we met de trein gingen. Ook toen ik een aantal jaar in Utrecht op school zat, maakte ik hier gretig gebruik van. Dat op een gegeven moment half Culemborg dat deed omdat iedereen wel iemand kende die deze privilege weg gaf, is achter afgezien een grappige anekdote.

Maar dat terzijde, in dat huis wonen nu dè hoveniers van de Ecowijk. Nu er is gefilmd op hun terrein ziet het er lang niet zo armoedig uit dan deed vermoeden. Eigenlijk ben ik best een beetje jaloers op het groene paradijsje dat zij achter het huis gecreëerd hebben. Laat staan wat ze allemaal creëren in de Ecowijk en dat bijna allemaal met de hand en op een duurzame manier.

Naast dit hovenierskoppel wordt er een jong gezin gevolgd, waar thuisonderwijs wordt geven. Dan is er Jacqueline; zij gaat in een tinyhouse wonen, Feras; die met zijn gezin is gevlucht uit Syrië en natuurlijk Henk. Henk en zijn vrouw Corrie zijn een begrip in Culemborg en haalden al meer dan een miljoen euro op voor 'de arme kindertjes in Afrika'. Ik kan dan ook niet anders dan heel veel respect te hebben voor deze twee mensen. Maar wie mij het meeste is bijgebleven is Wilfriede van 91 jaar. 

Wilfriede is een grote bron van inspiratie voor mij en zette mij weer met beide benen op de grond. Zelfstandig wonen, op de fiets naar de stadsboerderij en vooral gezond eten. Dat laatste lukt mij niet eens drie dagen, laat staan tot mijn eenennegentigste. Een paar jaar geleden is ze gevallen en niemand had verwacht dat ze er weer bovenop zou komen. Zij wijt haar herstel zelf aan haar gezonde levensstijl. Ze begint ieder dag buiten met een zonnegroet, waarbij ze haar medebewoners op trommelt. Wat een prachtvrouw en ik hoop ooit net zo oud te mogen worden als zij.

Naast dat deze serie mij ontzettend inspireerde doordat de meeste hoofdpersonen 'het goed verzorgen van mens en natuur' hoog in het vaandel hebben staan, was het ook één groot feest van herkenning. Want ook al vonden de jongens er geen zak aan, er werden heel wat vreugdekreetjes geslaakt als er een herkenbaar stukje Culemborg op televisie was. 

Voor mijzelf voelt deze serie echt als een verrijking en ben blij dat ik er weer een paar mooie Culemborgers heb mogen leren kennen. Heb jij deze serie gemist en wil je het als nog kijken? Dan kan dat via deze link naar NPO-start. No spon, maar gewoon een aardig gebaar van mij naar jullie. Zoals al die leuke mensen in de Ecowijk ook zouden doen. :)

We zijn weer terug van weggeweest; deze zomer gingen we een weekje naar de Belgische Ardennen en nog een paar dagen naar Scheveningen. Twee heerlijke korte vakanties en in dit artikel vertel ik alles over onze week in België.

Deze zomer boekten een stacaravan op camping l'Hirondelle in het plaatsje Oteppe in de Belgische Ardennen. We besloten bewust wat later te boeken (de laatste jaren doen we dit eigenlijk altijd) in verband met Corona en de daarbij horenden regelgeving. Uiteindelijk vonden we een nette stacaravan op een Capfun-camping waar we bekend mee zijn door onze ervaringen in Frankrijk.

Op mijn verjaardag vertrokken we voor een weekje naar onze bestemming in Oteppe. Een klein dorpje tussen Luik en Namen in de Ardennen. Via dalen en toppen bereikten we onze eindbestemming; een mega-camping met als hoogte punt een mooi oud kasteel dat dienst doet als restaurant.

Wat we dachten toen we voorbij de receptie en het kasteel kwamen laten we maar even in het midden. Maar uiteindelijk kwamen we bij de stacaravan die helemaal prima en comfortabel was. Uitpakken, zwembroeken aan en na een kleine verkenningsronde over de camping sprongen de mannen in het zwembad en maakte ik de caravan in orde.

Na de zwempartij en een in orde gemaakte caravan besluiten manlief en ik ons eerste vakantiedrankje te doen bij het kasteel. Daarna zullen we dan lekker makkelijk gaan eten met de jongens die tot die tijd lekker chillen in de caravan. 

 
De volgende dag lopen we naar de forelvijvers, die aan de rand van de camping liggen. Daar kun je niet alleen vissen, maar ook heel goed eten. Echt een aanwinst voor de camping. Daar nuttigen we en heerlijke lunch uitkijkend over de visvijvers. Daarna weer een heerlijke duik in het zwembad en chillen we er op los. 

Eerlijk gezegd hebben we niet veel anders gedaan dan lekker gegeten, gezwommen en geluierd. Zelfs ik ging regelmatig mee naar het zwembad om te genieten van het water en de zon. Want ook al was het misschien een dramatische zomer, wij hadden echt een hele goede week qua weer. 

Maar zo veel uitjes als we normaal doen tijdens een zomervakantie zaten er dit jaar niet in. Misschien omdat we maar een weekje waren in plaats van twee of misschien omdat we ons goed vermaakten bij het zwembad en er dus geen behoefte aan was.

Nou vooruit we deden nog eens een ochtendwandelingetje door het dorpje zelf. Oteppe is een klein dorpje in de Belgische provincie Luik. Oteppe heeft een oppervlakte van 6,95 km² en telt ongeveer 600 inwoners. Veel te wandelen was er dus niet, de camping was eigenlijk groter dan het dorpje zelf ;)

En we gingen een dagje naar de stad Namen. Dit is een grote stad in België, gelegen langs de rivier de Samber die precies bij deze stad in de Maas vloeit. Echt een aanrader om te bezoeken als je een keer in de buurt bent. Leuke oude winkelstraatjes met gezellige terrasjes.

En dan is uiteindelijk een weekje wel kort voor een vakantie, maar ook weer prima en helemaal opgeladen om naar huis te gaan. Het leukste van dit gebied vind ik dat er Frans wordt gesproken. Het voelt dan toch wat meer als vakantie, dan wanneer je in bijvoorbeeld de Kempen zit. Het verplicht je jezelf verstaanbaar te maken en daardoor leer je heel veel. En volgens de jongens spreek ik heel goed Frans ;)

De camping zelf is een aanrader als je een beetje gewend bent aan grote commerciële campings. Zoals ik schreef; het kasteel en de visvijvers zijn echt een pluspunt, want verder is er op loopafstand weinig te doen. Ik raad je wel aan om een stacaravan te boeken, want de staanplaatsen voor tent of caravan vallen erg tegen. Maar voor een weekje met kinderen zeker een aanrader omdat je op de camping alles bij de hand hebt.