Het echte werk is begonnen, er wordt hard gewerkt aan de funderingen van onze toekomstige woonwijk.

We fietsen best vaak even langs de bouwplaats en ik had al in de gaten dat er niet geheid werd maar geboord. Alleen wist ik niet helemaal hoe het in zijn werk ging, Martijn probeerde het al een paar keer uit te leggen, maar nog steeds snapte ik het niet. Nou en als ik iets niet snap ga ik erover piekeren en in dit geval dus nachtmerrie’s over het feit dat we straks in een instabiel huis zouden wonen. Ja, ik weet het, een dwangbuis zou soms niet overbodig zijn voor mij.

Maar vorige zagen we onze kans schoon en zijn we stiekem de bouwplaats opgeglipt, Martijn heeft het uitgelegd en het kwartje is gevallen. Ze boren een heeeeeeeel diep gat in de grond, daar komt betonijzer in die ze volstorten met beton. Dat gedeelte snapte ik dan nog wel. Later wordt de (gecreeerde) paal weer een stukje aan de bovenkant uitgepakt, waardoor het blootgelegde betonijzer weer wordt verbonden met de fundering. Fijn, mama kan weer slapen.

 

Klik op de foto voor een vergroting