In september probeerden wij het huis nog niet te verwarmen. Dat lukte voor een groot deel, maar af en toe sloeg de hybride warmtepomp vroeg in de ochtend even aan als het te koud werd. In het laatste zonnige weekend maakten wij een palissade, een klein, duurzaam projectje waar ik jullie alles over ga vertellen.

Al met al ben ik best tevreden over september. Het blijft een uitdaging om het energieverbruik laag te houden zodra de dagen korter en frisser worden, maar elke kleine stap telt. De palissade in de tuin is echt een aanwinst en de (duurzame) koers waar ik verder op wil varen. Bedankt voor het lezen.

Afgelopen week schreef ik eigenlijk al mijn laatste moestuin-update van dit seizoen. We hebben de balans opgemaakt: er waren mooie successen, maar ook genoeg dingen die niet helemaal gingen zoals gehoopt. Toch heb ik juist van die mislukkingen veel geleerd. Daarom kijk ik in dit artikel vooruit op wat ik volgend jaar anders wil doen.

Dit jaar vulde ik de moestuinbakken met gewone tuinaarde. Al snel merkte ik dat deze in de zomer erg snel uitdroogde. Af en toe mengde ik er wat compost doorheen om de grond wat luchtiger en voedzamer te maken. Wanneer ik nieuwe gewassen plantte, gebruikte ik meestal compostaarde om de plantjes een goede start te geven. 

Voor volgend jaar wil ik het anders aanpakken: vanaf het begin wil ik zorgen voor een rijkere, betere bodem. De aarde die er nu in zit blijft gewoon in de bakken, maar in het voorjaar ga ik deze goed voeden met compost en natuurlijke meststoffen. Zo hoop ik dat de planten het volgend jaar beter gaan doen

De slakken waren zonder twijfel mijn grootste vijanden dit moestuinseizoen. Wat hebben die beestjes mij dwarsgezeten. Volgend jaar wil ik er echt scherper bovenop zitten, want ik heb het gevoel dat ik het in het begin te veel op zijn beloop heb gelaten. 

September was een rustige maand op financieel gebied. Wij hielden vast aan onze gewoontes en alles liep lekker door. Wel bijzonder: wij zitten inmiddels boven ons spaardoel! Iets wat wij drie jaar geleden niet hadden durven dromen.

Het moestuinseizoen loopt ten einde. De laatste tomaten kleuren nog na en de courgettes groeien hun laatste centimeters. Terwijl de tuin langzaam tot rust komt, blik ik terug op een leerzaam eerste jaar vol successen, maar ook de nodige mislukkingen.

Het moestuinseizoen loopt op zijn eind en zo ook de moestuinupdates. Wij wachten tot de laatste tomaten nog een beetje kleur krijgen en de ook de laatste courgettes groeien nog even door tot wij ze vlak voor gebruik plukken. De rucola en munt kunnen wij voorlopig nog wel even nuttigen, wij hebben nog een overvloed aan druiven hangen, maar met de rest is het wel klaar.

Het afgelopen jaar heb ik ontzettend veel geleerd. Er waren momenten van enthousiasme, maar ook momenten waarop de moed mij in de schoenen zakte. Toch overheerst vooral een gevoel van trots en tevredenheid, zeker voor een eerste jaar. Daarom deel ik graag nog één keer alle successen en  mislukkingen die wij dit jaar hebben ervaren.

Mijn allereerste echte oogst bestond uit radijsjes. Ik had ze voorgezaaid en laten ontkiemen op onze perfect gelegen vensterbank. Wat ging dit goed en gemakkelijk. Maar eerlijk is eerlijk: die eerste ronde was ook meteen de beste. De tweede poging liep minder goed; de radijsjes ontkiemden wel, maar groeiden in de volle grond niet echt uit tot mooie radijzen. Waar dat aan lag, blijft een raadsel.

Mijn grote trots dit jaar! Aan het begin van het seizoen kreeg ik een paar frambozenplanten van mijn ‘moestuingoeroe’. Ze gaven zelfs twee keer vrucht, en vooral de tweede lichting was stevig en vol van smaak. Dat belooft veel goeds voor volgend jaar.

Dit jaar zaaide ik alleen cherrytomaten voor, iets waar ik achteraf een beetje spijt van had. Gelukkig kreeg ik via een Facebookgroep nog wat romatomatenplanten, die uitgroeiden tot prachtige, volle planten. Beide soorten deden het geweldig, en wij hebben er veel van kunnen oogsten. Hoogtepunt was onze zelfgemaakte tomaten-courgettesoep.

In eerste instantie zakte de moed mij echt in de schoenen: mijn hele courgetteplant was opgegeten door de slakken. Gelukkig herstelde hij zich in augustus en konden wij uiteindelijk toch nog een paar mooie courgettes oogsten..

De rucola ontkiemde en groeide als een speer. Buiten schoot hij wel snel door, dus verschenen er vaak bloemen, die ik er telkens weer uitknipte. Toch hebben wij er regelmatig van gegeten, vooral als frisse garnering op een broodje.

De munt haalde ik een paar straten verder op, daar stond een kar waar je voor 50 cent plantjes kan kopen, de citroenmelisse kreeg ik van een vriendin. Later kwam er ook nog appelmunt bij, die ook goed is aangeslagen. Ik zal ze binnenkort wat terugsnoeien in de hoop dat ze volgend jaar alle drie weer uitlopen. Veel thee van gedronken dit jaar.

De bieslook zaaide ik zelf en die doet het goed. We hebben hem alleen minder vaak gebruikt dan ik dacht, iets om volgend jaar meer mee te doen.

De koolraap kreeg ik cadeau en die deed het verrassend goed en werd ook niet aangevreten door slakken. Alleen vinden wij het nog wat lastig om er gerechten mee te maken. Toch een succesnummer wat groei betreft.

Niet alles ging goed dit seizoen en dat deel ik ook graag met jullie. Misschien kunnen jullie er wat van leren of hebben jullie tips voor mij. 

Van een buurvrouw van twee huizen verderop kreeg ik spontaan drie paksoi-plantjes. Helaas werden deze alle drie tot de grond toe kaal gevreten door de slakken. 

Deze heb ik meerdere keren gezaaid, zowel binnen in een kweekkastje als buiten in de volle grond. Beiden keren is er niets opgekomen, heel jammer. 

Deze staan nog steeds in de moestuinbak, maar ze blijven klein. Het lijken maar geen echte preien te worden. We hebben er al eentje geoogst, en je ziet meteen hoe dun en klein hij is.

Oregano

Tot drie keer toe kreeg ik een stekje oregano. De eerste twee keer sloeg het plantje gewoon niet aan, nu heb ik het idee dat ie wel is aangeslagen en hoop ik dat die de winter overleefd. 

Ik had het leuk gevonden om misschien nog wel boerenkool te laten groeien deze winter, maar ik ben er achter gekomen dat ik daar te laat voor ben. Gemiste kans dus.

Ondanks de mislukkingen overheersen de successen. Ik heb in dit eerste jaar ontzettend veel geleerd en ben trots op wat de tuin ons heeft gebracht. In een volgend artikel deel ik wat ik volgend jaar anders ga aanpakken, met de kennis en ervaring die ik dit seizoen heb opgedaan. En mochten jullie nog tips hebben naar aanleiding van bovenstaande bevindingen, laat het mij weten in de comments.

Ik merk dat ik na de vakantie moet wennen aan de drukte en de veranderingen op mijn werk. Mijn hoofd zit vol en ik krijg hem niet leeg. Toch wil ik er niet te zwaar aan tillen. Ik probeer juist te genieten van de leuke dingen en dat lukt absoluut sinds de komst van ons nieuwe gezinslid. Sinds half september hebben wij, na tien maanden zonder, weer een kat in huis. Echt een droppie en ik kan je vertellen: dit is het beste medicijn voor je mentale gezondheid én tegen chagrijnige pubers.