Week 27; Houten Armbandjes, Happertje, Juffendag, Veel Verdriet en Plastic Walvis!

by - juli 10, 2019

Leuk dat je weer mee leest met een nieuw weekoverzicht. Deze week begon als een ouderwets, saai en rustig weekje, de weken waar ik zo van hou. Maar helaas kwam hier woensdagnacht verandering en namen we donderdag afscheid van onze allerliefste Snoezepoes.


Maandag
Vandaag mijn parttime dag, lekker thuis ook al heb ik weer genoeg te doen. De jongens kregen gisteren deze mooie bandjes van opa en oma. Ze zijn er heel blij mee en moeten om naar school.


Ik fiets naar de sportschool en doe wat boodschapjes. Hang een wasje buiten, zeem de ramen zo dat ik vanmiddag lekker wat voor mezelf kan doen (lees mezelf als blog en webshop). 's Middags gaan de jongens op de fiets naar school, zodat we daarna lekker met de fiets naar de Fysio kunnen. Ik kijk er naar uit, echt een klein geluksmomentje.

Lees ook: Het weekoverzicht van vorige week!

Als ik ze om drie uur ophaal zijn de plannen gewijzigd. De jongste gaat met een vriendje mee en ik fiets met de oudste als nog naar de fysio. Op de terug weg halen we een ijsje om even de tijd te overbruggen tot wij de jongste op kunnen halen. We doen dit bij een cafetaria waar ik vroeger in mijn jeugd heel veel kwam, zeg maar rustig dagelijks ;) Grappig of de tijd heeft stil gestaan. Daarna de jongste weer ophalen en lekker naar huis.

's Avonds geeft de jongste de planten water met het water uit het zwembad. We laten deze nog even een paar dagen staan, zodat we het water kunnen gebruiken om de planten water te geven. Goed bezig en de Vitens zal trots op ons zijn.


Dinsdag
Vandaag weer aan de arbeid en naar school. Oma past op en de jongste komt met iets heel leuks thuis uit school. Hij heeft een happertje gemaakt. Kennen jullie ze nog? Super enthousiast is hij en hij maakt er nog één thuis. De hele avond zijn we in de ban van de happertjes.


Woensdag
Vandaag is het juffendag, de zelfgemaakte recepten worden om half negen verzameld en alle juffen en meesters krijgen er een mooie gepersonaliseerde schort bij.


Ik fiets door naar de Bootcamp waar we weer lekker worden afgemat.


De rest van de dag de normale gang van zaken; gymmen en lekker spelen met vriendjes en vriendinnetjes in de wijk. Martijn, die toevallig thuis werkt, en ik gaan nog even wat aanbiedingen af voor het kamperen. Zouden we er dit jaar dan echt aan geloven om een week met de tent er op uit te gaan?

Als ik 's avonds op bed lig gaat het helemaal mis met Snoes. Echt heel zielig alles komt er op alle manieren uit, dit is niet goed. Voor de zekerheid zet ik hem even in de tuin en maak de boel schoon in huis. Het gevoel dat het echt bijna afgelopen is komt nu wel heel dichtbij nu.

Donderdag
Na een roerig nachtje met Snoezepoes, laat ik de jongens hem toch nog even een extra dikke knuffel geven en bereidt ze vast voor. Diep in mijn hart hoop ik echt dat hij vandaag een plekje zoekt om er tussen uit te piepen. Hij is oud en na vannacht echt een hoopje ellende.


Ik maak een afspraak bij de dierenarts voor eind van de middag en de achterbuurvrouw is zo lief om om de twee uur even een kijkje te nemen bij hem. Dat is wel fijn om even een update te krijgen, al veranderd er weinig in zijn toestand.

Op mijn werk is het een lekker dagje, al spookt het gevoel van Snoes door mijn hoofd. Wel word ik verrast door twee grappige dingen van mijn collega die er vandaag niet is. De Captain Morgan kwamen we tegen op het festival van afgelopen weekend en hadden er beiden nog nooit van gehoord. Nou het bestaat dus echt;) En ik kwam de leuke teksten tegen op een klad blaadje van haar, zo mooi.


Martijn is eerder thuis uit zijn werk en stuurt mij een foto met Snoes op zijn schoot. Het is een hoopje ellende. Ik haal de jongste bij een vriendje op uit mijn werk en vertel hem dat we om vijf uur een afspraak hebben bij de de dierenarts. En dat de kans groot is dat hij niet meer mee terug komt.  Tranen met tuiten, maar hij wil graag mee.


In de tuin nemen we samen met de achterbuurtjes afscheid van Snoes. Martijn, de jongste en Snoes vertrekken naar de dierenarts om helaas zonder hem terug te keren.

Vrijdag 
Het is allemaal nog een beetje onwerkelijk zo zonder Snoes. Sam is ook heel onrustig geweest vannacht en is tijdens het ontbijt veel meer in de buurt bij ons dan normaal. Ik ga vandaag een dagje aan de arbeid, de jongens naar school en Martijn is thuis.

Op mijn werk word ik (weer) verrast door mijn collega; een lieve kaart en een klein cadeautje in verband met het overlijden van Snoes. Zo lief!


Verder is het een lekker werkdagje met nog een fijne verrassing, mijn niet heus. Op de één of andere manier is er geen verbinding met met de server, dus alles ligt letterlijk plat. Het blijkt zelfs een landelijk probleem te zijn, maar gelukkig redelijk snel opgelost. En met zijn alleen krijgen we als nog alles op tijd af.

Het is raar om thuis te komen zonder Snoes, hij wordt echt door iedereen erg gemist. We eten lekker zelfgemaakt pizza en 's avonds schrijf ik een eerbetoon aan Snoes voor op mijn blog.


Zaterdag
We starten rustig op en hebben lekker geen plannen vandaag. Nou ja wel wat plannen, maar geen echte verplichtingen en dat is fijn. Om één uur brengen wij de oudste naar een kinderfeestje en toevallig gaat de jongste bij een vriendje spelen.  Wij rijden met zijn tweetjes naar de plaatselijke keukenboer om nog even wat inspiratie op te doen voor de keuken.


We dachten daar dat we er wel uit waren. maar helaas als we thuis komen slaat de twijfel weer toe. En besluiten we toch niet doen wat we daar hebben besloten. Goed bezig maar niet heus.

Zondag
Ik start de dag met vijf kilometer hardlopen, snel douchen en daarna ga ik gezellig met de oudste naar Utrecht. Hij heeft een aantal dingen nodig, dus we gaan even gezellig winkelen. En hij vind het nog leuk ook, of we het niet vaker kunnen doen. Natuurlijk schatje ;)


We lopen ook nog even naar buiten bij Hoog Catharijne waar deze reusachtige plastic walvis in de gracht staat. Dit is om aandacht te vragen voor de plastic soep, de walvis is dan ook gemaakt van plastic gevonden in de oceanen.

Eind van de middag kijken we eerst de finale van de rolstoelbasketbalsters voor het Europees kampioenschap. De dames winnen gewoon en zijn Europees Kampioen! Daarna door naar de Oranje Leeuwinnen. De lekkere borrel als avondmaaltijd maakt het helemaal compleet.


Ik kan de wedstrijd niet helemaal afkijken want ik ga voor de verandering weer eens condoleren bij een collega. In de auto hoor ik het al snel 1-0 worden en daarna 2-0. Heel erg jammer, ze hadden het zo verdiend.

En dat was het weer voor deze week, een week waarin het verdriet om het verlies van Snoes overheerste. Bedankt voor het lezen en tot volgende week. Nog twee weekoverzichten en dan is het zes weken zomerstop.

You May Also Like

1 Comments

Ik zou het leuk vinden als je een berichtje achter laat: