Alleen naar Amsterdam

by - oktober 25, 2020

Een paar weken geleden deed ik iets wat ik veel eerder had moeten doen; ik ging twee dagen in mijn eentje naar Amsterdam. Nadat ik mijn twijfel, schuldgevoel en de angst 'over wat anderen er wel niet van zouden vinden' overboord gooide, beleefde ik twee fantastische dagen. 

Alleen naar Amsterdam

Eind augustus hadden we als gezin drie dagen een hotel geboekt in Amsterdam. Hartje centrum en lekker de toerist uithangen met veel eten en drinken. Twee dagen voor ons vertrek deed Femke Halsema een oproep om dit vooral niet te doen en toen ook nog eens de Bijenkorf werd gesloten, voelde het niet goed om als gezin te gaan. We besloten alles te annuleren en de oudste en ik brachten alleen een bezoekje aan het NEMO-museum.


Maar het bleef kriebelen en toen we als gezin weer in het gareel van werk en school zaten na onze heerlijke zomervakantie, opperde manlief om als nog lekker alleen te gaan. Het klonk heerlijk, maar het voelde een beetje dubbel. Ik alleen in Amsterdam, in een hotel, is dat niet een beetje decadent!?

Om een middenweg te vinden tussen het voorstel van manlief en mijn moedergevoelens besloot ik om op vrijdag, als de jongens op school zouden zitten, de trein te pakken en dan zaterdagmiddag weer naar huis te gaan. Dat ik pas op woensdagavond het hotel boekte, terwijl ik vrijdag al zou vertrekken, gaf wel aan hoe groot mijn twijfel was.


Zo gezegd zo gedaan; om kwart voor negen zat ik in de trein en nog geen uur later stond ik op een lege dam. Voor het Paleis op de Dam, waar ik op een betonblok kon zitten omdat het zo rustig was, viel alles op zijn plek. Dit was nu al één van de beste beslissingen in mijn leven, niemand die dit voor mij ging verpesten en het voelde als een soort bevrijding van alles en iedereen.

Nadat dit gevoel gedaald was liep ik door naar het hotel, waar ik mijn bagage vast mocht stallen. Ook daar zat alles mee want mijn kamer was al beschikbaar en ik mocht nog kiezen ook. Nou dat zeg je niet tegen dovemansoren, natuurlijk aan de 'drukke' voorkant om niets te missen van het Amsterdamse stadsleven. 

Nova Hotel

Ik kreeg een 'meer dan prima' hotelkamer met een hele brede zitvensterbank waarvan ik uit keek op het torentje van het Paleis. Als ik alleen hier al de hele dag zou gaan zitten zou mijn dag al geslaagd zijn. Kleine shout out naar het NOVA-hotel in Amsterdam. Zij annuleerden toendertijd kosteloos onze familiekamer en nu heb ik een heerlijke eenpersoonskamer met een luxe badkamer en een top uitzicht. Geen spon, alles zelf eerlijk betaald.

Uitzicht Nova Hotel

Ik start mijn avontuur met een flinke wandeling over de grachten. Ik tag mijn instavriendin Paulien die haar me-time dagen altijd 'Nationale Paulien-dag' noemt. Vandaag is het 'Nationale Miranda-dag' en die was nu al geslaagd, de hele wereld mocht het weten. De reacties op Social Media en WhatsApp stroomden dan ook binnen en waren overweldigend. 

Ik loop naar de mooiste plekjes rond het grachtengebied. Plekjes waar ik me echt nooit bewust van was of misschien wel nooit ben geweest. De mooie architectuur en het heerlijke zonnige weer maken het helemaal compleet.

Westerkerk Amsterdam

Na een heerlijke lunch in de negenstraatjes, shop ik er op los in een hele stille Kalverstraat en Nieuwendijk. Het fijne is als je alleen bent, dat je jezelf tegen niemand hoeft te verontschuldigen als je zes keer terug gaat om toch die ene broek te passen. Het gevoel van vrijheid overheerst.

Rond een uur of vier ga ik bepakt en bezakt terug naar mijn kamer om even te relaxen en mijn aanwinsten te dumpen. Een uurtje later ga ik nog even terug om te shoppen en een paar dingen te her bekijken omdat ik er nog over twijfel. De winkels zijn toch tot acht uur open, dus dat is ideaal. En uiteraard geniet ik nog wat van de omgeving.

Grachten Paleis op de Dam

Rond zeven uur haak ik aan op een terrasje van een gezellig Amsterdams café achter de dam voor een simpele maaltijd en een wijntje. Daarna lekker veilig naar mijn hotelkamer om de rest van de avond te relaxen, te genieten van mijn aankopen en te luisteren naar de reuring van de stad (in Corona tijd).

Kleding Amsterdam

's Ochtends geniet ik van een Coronaproof hotelontbijtje in mijn vensterbank met uitzicht op de Nieuwezijds Voorburgwal. Wat een heerlijkheid dit, dit zou je toch iedere dag willen. Daarna bedenk ik me wat ik die dag nog wil gaan doen. Gisteren boekte ik voor vanmiddag een afspraak bij Lakwerk en had bedacht om daarna richting het station te lopen. Maar voor die afspraak heb ik dus nog zeeën van tijd.

NOVA Hotel Ontbijt

Na het ontbijt ga ik, in één van mijn nieuw geshopte outfits, weer aan de wandel en loop weer langs de prachtige plekjes die Amsterdam te bieden heeft. Ik loop het hele Rokin uit en doe zelfs nog een rondvaart. Die ken ik inmiddels bijna uit mijn hoofd, maar het blijft leuk dat uitzicht op de mooie grachtenpanden. Samen met een Italiaans gezin zit ik in een grote, maar vooral lege rondvaartboot. 

Grachten Lakwerk Amsterdam

Na een late lunch laat ik zoals gezegd mijn nagels doen, om daarna mijn koffer en tassen op te halen bij het hotel. Met een voldaan gevoel loop ik weer richting het Centraal Station. In een recordtempo sta ik weer in Culemborg waar manlief mij ophaalt en ik met een bak nieuwe energie weer word herenigd met mijn gezin.

In het voorjaar maar eens kijken hoe de wereld er dan voor staat, maar in mijn hoofd zijn de plannen al gemaakt. Bedankt voor het lezen van mijn 'misschien een tikkeltje intens beschreven' avontuur, maar het voelde voor mij exact zo als je hierboven kunt lezen. Ik ben heel benieuwd of jij zoiets zou doen of misschien wel eens gedaan hebt? Ik kan het je in ieder geval zeker aanraden.

You May Also Like

5 Comments

  1. De eerste 25 jaar van mijn leven heb ik in Amsterdam gewoond en ken dus alle plakken die je beschrijft en meer. Pas als je er niet meer woont besef je wel eens hoe een bijzondere stad het is.
    Gelukkig woont mijn zus er nog in de buurt en kom ik er nog wel eens. Zelf woon in in Zeeland.
    Helaas kan ik niet meer zo lang langs de grachten slenteren door leeftijd en slechte voeten de rest van lichaam door artose. Een op een ongelijke ondergrond is het helemaal moeilijk

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik kan met voorstellen dat het lastig is, maar een band zul je altijd houden met deze mooie stad. Zeeland is ook fantastisch en bijzonder om te wonen lijkt mij.

      Verwijderen
  2. Mooi zeg, leuk om dit nu uitgebreid te lezen. Klinkt heerlijk!

    Ik ben afgelopen januari twee nachten in een klooster geweest. Dit was heerlijk! Wel iets anders omdat er een stukje programma was met bezinning/maar ook veel tijd om te wandelen.
    In herken de twijfels die je noemt. Ook een beetje het gevoel of jij dat geld wel waard bent in je eentje. Maar uiteraard gun ik mijn man wel regelmatig een nachtje weg met z'n vrienden... gek he?!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, dat herken ik wel. Mijn man gaat ook minstens één keer per maand een nachtje vissen, maar om zelf te gaan vind ik dan weer lastig. Oh zo een klooster lijkt me ook heerlijk, even helemaal tot jezelf komen. Yoga retreat lijkt me ook wel wat.

      Verwijderen
  3. De nationale Huppeldepup dag - heerlijk, die pik ik van je! Ik ga vaker - te vaak - alleen op stap, maar vind dat soms ook een feestje (en op andere momenten is het een noodzakelijk kwaad...)

    BeantwoordenVerwijderen

Ik zou het leuk vinden als je een berichtje achter laat: