Week 44; Verdriet, Ziek, Airfryer, Halloween, Feestjes en weer opkrabbelen!

by - november 06, 2019

Leuk dat je weer mee leest met een nieuw weekoverzicht. Het was niet onze allerbeste week en dat is nog zacht uitgedrukt. Het begon maandagochtend met verdrietig nieuws binnen de familie, waarbij er gelijk een fikse keelontsteking op kwam bij mij. Daardoor viel de week een beetje in duigen en hoopte ik het weekend weer een beetje aan te sterken, maar dat viel tegen.


Maandag
Al vroeg bereikt ons het droevige bericht dat mijn oom is overleden. Nu is het algemeen bekend dat ik 30 ooms en tantes heb, maar dit is er toch een die heel dichtbij staat. Ze zijn me allemaal even dierbaar, maar sommige wonen nu eenmaal wat verder weg en spreek je niet regelmatig. Hij zat wel in het cirkeltje dichtbij en frequent contact. Ook het feit dat hij en zijn familie al aardig wat voor hun kiezen hebben gehad de afgelopen twee jaar maakt het allemaal erg verdrietig.

We gaan over naar de orde van de dag; breng de jongens naar school en rijd naar mijn werk. In de loop van de dag voel ik wat keelpijn opkomen en aan het eind van de dag is het zo erg dat ik bijna niet meer kan praten en met een flinke druk op mijn oren naar huis rijd.


's Avonds is het een groot drama en grijp ik alle huismiddeltjes aan die er zijn te vinden op het internet. Inclusief slapen met een natte doek om mijn nek,  ingepakt met een handdoek. Gelukkig hebben de jongens meer energie en die doen nog even wat huiswerk na het eten. Ik kruip gelijk mijn bed in ;(


Lees ook: Het weekoverzicht van vorige week!

Dinsdag
Na een roerige nacht met twee keer een overdosis paracetamol valt het me alles mee hoe ik wakker word. De keelpijn is er nog, maar in mindere mate en ik weer redelijk praten. Die huismiddeltjes werken dus echt, voor de zekerheid herhaal ik ze allemaal nog een keer voordat we de dag beginnen.


Met een partij anti-griepinne in mijn lijf rijd ik naar de kapper, waar ik een afspraak heb. Ik heb met mezelf af gesproken, als ik dit overleef, overleef ik alles ;) Dus na de kapper rijd ik door naar mijn werk en het wordt uiteindelijk nog een fijne werkdag.

Ik vind zelfs de energie om de oudste op te halen bij tennisles en nog even een kwartiertje mee te kijken. Maar 's avonds toch weer vroeg mijn bed in met mijn nieuwe vriend; de natte doek ingepakt met een handdoek.


Woensdag
Ondanks de afgelopen twee dagen ga ik toch naar de bootcamp toe. Weliswaar met wat minder inzet dan normaal, maar van een beetje bewegen en de frisse buitenlucht is nog nooit iemand slechter geworden. Met een voldaan gevoel fiets ik door één van mijn favoriete stukjes van Culemborg terg naar huis.


Om twaalf uur naar school met een lunch voor de jongens onder mijn arm. Ik heb een korte vergadering met een commissie van de ouderraad en de jongens eten even een broodje in de hal. Best leuk als enige overblijven op woensdag ;)


Daarna door naar de gym en verder word er lekker gespeeld. Ik heb een verrassing voor manlief. Hij wilde al heel lang een airfryer, maar eigenlijk hield ik het een beetje tegen. Ten eerste omdat ik ze best prijzig vind en ten tweede ben ik bang dat we met zo een ding alleen maar meer lekkere en ongezonde dingen gaan eten.

Nu zag ik een mooie aanbieding in de airmilesshop en kom ik hem volledig aankopen met airmiles, zonder bijbetaling. Manlief wist helemaal van niks dus het was echt een verrassing. Natuurlijk kunnen we het niet laten en proberen we hem gelijk uit. Na de eerste lading friet zijn we om, dit werkt perfect.


Donderdag
Vandaag weer aan de arbeid en naar school en ik heb het gevoel dat we weer een beetje back on track zijn. Het verdriet begint zijn plek te vinden en ik begin me weer een beetje jofel te voelen, al blijf ik wel ontzettend moe.


Op het werk is alles versierd in Halloween-stijl, echt helemaal leuk en wat hebben mijn collega's hard gewerkt zeg. Het wordt een gezellige dag met uiteraard hele veel snoep. Hoe ga ik ooit nog een echte fitgirl worden!?

Het Halloween-spektakel wat we jaarlijks rond onze voordeur maken laten we dit jaar varen. Manlief en ik gaan condoleren vanavond en ik wil het mijn schoonmoeder niet aandoen dat hier hordes kinderen voor de deur staan. Gelukkig is er nog wat tijd dat de jongens met een groepje uit de buurt langs een paar afgesproken deuren gaan. En ik zit klaar met enge ogen en gebitjes.


Vrijdag
Ik heb weekend, eindelijk! Wat was ik daar aan toe, maar de dag verloopt niet helemaal lekker. Ik sleep me zelf naar de sportschool, maar verder komt er weinig uit mijn handen. Ook mijn keelpijn begint toch weer op te spelen.

We ontvangen wel hele leuke post van een tante van manlief zijn kant. Zij stuurt ons nog wat winkelwagenmuntjes voor de verzameling. Zo ontzettend lief dat mensen de moeite nemen om ze langs te brengen of op te sturen.


Rond drie uur vertrek met met mijn twee neven naar de crematie van mijn oom. Het is een mooie en ontroerende dienst met een prachtige boodschap. Daarna is het net als gisteravond een weerzien van familie, waarmee je nooit uitgepraat raakt. Zo fijn om zo een grote familie te hebben en soms vind ik het echt jammer dat ik mijn jongens deze stevige basis niet kan meegegeven.

Vanavond hebben we ook nog het Halloweenevent bij ons in de stad, waar ik helaas zelf niet tijdig bij kon zijn. Manlief gaat met de jongens en nog twee vriendjes er heen en het wordt een hele geslaagde avond. Als ik terug ben ga ik ook nog even een kijkje nemen en het is een gezellige boel. Of eigenlijk moet ik zeggen, enge boel ;) Maar de opkomst was in ieder geval groot en dat is fijn.


Zaterdag
Vandaag hebben we twee feestjes op het programma. We doen het in de ochtend lekker rustig aan en rommelen wat in het huishouden. Ik maak de cadeautjes in orde voor de verjaardagen. Altijd fijn weer die sinterklaastijd want zo kun je geldcadeautjes bijvoorbeeld op leuken met chocolademunten.


We vertrekken om twee uur 's middag naar de eerste verjaardag en 's avonds om half negen stappen we weer binnen in huis.

Zondag
Vandaag lekker een dagje thuis, die voor manlief en mij start met hardlopen. Ik loop vijf kilometer en manlief loopt er gewoon weer twaalf. Maar oh mensen wat zijn deze vijf kilometers een aanslag op mijn lijf zeg, het is echt verschrikkelijk. Het lopen ging op zich prima en ging ik bewust niet te ver, maar ik ben echt heel moe en heb direct zere benen.

De rest van de dag komt er weinig uit mijn handen, de jongens hebben een gezellige gamemiddag met de achterbuurjongens en ik doe, op wat strijk- en vouwwerk na, vrij weinig. Eigenlijk heb ik gewoon een beetje spijt van het hardlopen omdat ik me nu zo verrot voel.


's Avonds nog tijd voor een spelletje en dan morgen weer een nieuwe dag en nieuwe week, die hopelijk wat fijner verloopt dan deze week. En hopelijk nieuwe inzichten brengt, want alles wat onze deze week overkwam heeft me wel aan het denken gezet. Bedankt voor het lezen en tot volgende week!

You May Also Like

2 Comments

Ik zou het leuk vinden als je een berichtje achter laat: